Op de stoel van de advocaat

Afgelopen vrijdag was ik getuige in de kwestie van de schorsing van docent Anand Soekhoe door de schooldirectie van het Fioretticollege in Lisse. Dit speelde in een zitting van het college voor de rechten van de mens in Utrecht. Anand is naast docent maatschappijleer ook raadslid voor Leefbaar Leiden. Hij is geschorst en ontslagen naar aanleiding van een aantal islamkritische tweets gedaan in zijn functie als politicus. In een tweet heeft hij de islam een barbaarse achterlijkheid genoemd. (Heb ik dit Pim Fortuyn niet eerder horen zeggen?) Ik had als toehoorder het woord gevraagd om wat commentaar te geven op de kwestie. Arabist Hans Jansen was door de vele sneeuwval niet gekomen. De zaal zat echter redelijk vol met islamkritische denkers. Toen plots de stoel van Anand’s raadsman vrij kwam mocht ik daarop plaatsnemen en heb getracht een positief woordje voor Anand te doen. Ik vroeg of de schooldirectie dieper had nagedacht over de betekenis van de tweets en hoe Jezus om zou gaan met valse profeten zoals Mohammed. En zou deze diepere gedachte nu juist niet passen in de identiteit van de school? Ook vond ik dat de schooldirectie niet erg vergevingsgezind was, terwijl ons grote voorbeeld Jezus toch oproept om zeventig maal zeven keer te vergeven. In de statuten staat zelfs dat docenten mogen leren van hun fouten, als daar al sprake van is, behalve Anand blijkt dus. Enfin voor advocaat heb ik niet geleerd, maar door mijn eigen ervaringen kon ik mij goed inleven in de situatie van vriend Soekhoe en heb mijn best gedaan. Nu maar hopen dat het recht zegeviert. Uitspraak is in januari, wordt vervolgd…