Een reactie van mij in de Bunschoter van 19 oktober. Ik ontdekte een drietal opmerkelijke uitlatingen in een betoog van KJ de Graaf waarop ik een reactie mocht plaatsen van de immer welwillende redactie van de lokale krant.
Op slechts een drietal zaken uit het lezenswaardige betoog van docent Klaas Jan de Graaf (De Bunschoter 5 oktober) zou ik graag nog willen reageren.
De Graaf stelt dat het woord jihad misbruikt wordt als jihadisten geweldadige aanslagen plegen. Hij verwijst naar de oorspronkelijke betekenis van jihad als een innerlijke strijd om het geloof te versterken. Dit wordt ook altijd verteld door Westerse apologeten van de islam, die eigenlijk de echte en actuele betekenis van jihad willen verbloemen. In het Arabisch betekent jihad strijd en in de islam betekent het de heilige oorlog voeren in naam van allah. In de koran worden zieken, gehandicapten en ouden van dagen vrijgesteld van het voeren van jihad (soera 4:95). Uitgaande van jihad in de betekenis van innerlijke strijd zou dat dus betekenen dat deze groepen mensen de innerlijke strijd niet zouden hoeven voeren, hetgeen zeer onrealistisch is, en dus pleit voor jihad in de betekenis van oorlog voeren in naam van de islam. Waarom zou de koran middels 164 jihad verzen vol staan van haatdragende taal als het afsnijden van vingers, inslaan in nekken en afhakken van hoofden van ongelovigen als Mohammed alleen zou spreken van een innerlijke geloofsontwikkeling? In de hadith (overleveringen van Mohammed) van Bukhari wordt meer dan 200 keer een verwijzing gemaakt naar Mohammed met elk een duidelijke link naar de jihad in de betekenis van heilige oorlog. Als vandaag de dag moslims geweld plegen in naam van islam dan maken zij dus gewoon gebruik van het concept van jihad met Mohammed als groot voorbeeldfiguur. In naam van islam zijn in 1400 jaar 270 miljoen mensen vermoord hetgeen geligitimeerd wordt door de bronteksten in koran en hadith.
In zijn betoog wordt een aantal keren Allah genoemd met God tussen haakjes daar achter. Nu willen moslims ons altijd wijs maken dat christenen in dezelfde god (allah) geloven. Er is veel onduidelijkheid en erger onverschilligheid over de grote verschillen tussen God en allah. Maar na het lezen van het boek Dezelfde God? van Mark Durie wordt duidelijk dat de God van de Bijbel JHWH een gans andere is dan de afgod allah van de koran. Het scherpe onderscheid is niet duidelijk te vinden in het verhaal van de Graaf en de verwarring blijft zo in stand.
Ten derde is het jammer dat de kruisvaarders in het rijtje van jihadisten en nazi’s worden gezet. Maar ach het is immers bekend dat als er over moslimterreur gesproken wordt altijd de kruistochten erbij worden gehaald. De kruistochten waren een reactie op honderden jaren verdrukking en overheersing door de islam. Arabist Hans Jansen zou het zo zeggen; ‘De kruistochten als het equivalent van de jihad voor te stellen, zoals de multiculturalisten doen. Het is als de gelijkstelling van verkoudheid met aids’. Overigens schreef Jansen een zeer lezenswaardig boek over de kruistochten met als titel Op, op, ten strijde, Jeruzalem bevrijden! In dit boek weet Hans Jansen de gangbare politiek correcte visie op de kruisvaarders te nuanceren. Evenals het boek van Mark Durie mag Klaas Jan de Graaf dit van mij lezen, zodat hij zijn kennis over genoemde onderwerpen mag verdiepen ten dienste van zijn naasten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten