Hangen op het Oostpoortplein

Een tweede stukje volgend op het eerste van 24 september over het invullen van de volksvertegenwoordigende taak van een raadslid.
Onlangs ben ik op bezoek geweest bij een bewoner van het Oostpoortplein. De situatie daar is onder de aandacht van de politiek gekomen omdat er overlast ondervonden wordt door hangjongeren en scooters. Naast de vaste bewoners ondervinden ook ondernemers en winkelend publiek overlast. De situatie is in januari al besproken in een raadscommissie en onlangs was er weer een bijeenkomst met ondernemers, politie, gemeentebestuur en de bewoners om te bezien hoe de situatie nu is. De algemene mening was dat de overlast wat aan het afnemen is. Maar er waren toch ook nog geluiden die er op wezen dat er eigenlijk maar weinig was veranderd. Het is goed om de personen die het betreft zelf te spreken. Van belang is dat bepaalde zaken niet moeten worden uitvergroot, maar daarnaast mag het ook niet zo zijn dat bewoners zich niet meer veilig voelen in de eigen buurt of hun huis te koop gaan zetten. De SVP is een voorstander van een harde aanpak van eigenwijze raddraaiers. Hogere boetes, gebiedsverboden en samenscholingsverboden mogen van de SVP door de burgemeester worden ingezet indien echt nodig. Deze beleidslijn heeft niet de voorkeur van het college momenteel. Er is een afsprakenlijst met de jongeren en men blijft in gesprek, bovendien doet het jeugdwerk en de enthousiaste BOA ook goed werk om de jeugd aan te spreken op hun gedrag. Natuurlijk moet de jeugd een plek hebben om te hangen. Tegelijk moeten ze leren om netjes en fatsoenlijk met de medemens en de openbare ruimte om te gaan. Ook is de rol van de ouders groot. We houden als SVP dit onderwerp goed in de gaten. Tijdens de vergadering die onlangs plaatsvond hoorde ik dat mijn bezoek bij de bewoner erg op prijs werd gesteld. Maar eigenlijk is dit het normale werk voor een raadslid, waarbij ik in het vorige stukje al stelde dat men zelf de prioriteiten stelt, al moet me wel van het hart dat het contact met de burgers mij vaak meer bevredigd dan vergaderingen bijwonen in het gemeentehuis.

Jihad, allah en de kruistochten

Een reactie van mij in de Bunschoter van 19 oktober. Ik ontdekte een drietal opmerkelijke uitlatingen in een betoog van KJ de Graaf waarop ik een reactie mocht plaatsen van de immer welwillende redactie van de lokale krant.

Op slechts een drietal zaken uit het lezenswaardige betoog van docent Klaas Jan de Graaf (De Bunschoter 5 oktober) zou ik graag nog willen reageren.

De Graaf stelt dat het woord jihad misbruikt wordt als jihadisten geweldadige aanslagen plegen. Hij verwijst naar de oorspronkelijke betekenis van jihad als een innerlijke strijd om het geloof te versterken. Dit wordt ook altijd verteld door Westerse apologeten van de islam, die eigenlijk de echte en actuele betekenis van jihad willen verbloemen. In het Arabisch betekent jihad strijd en in de islam betekent het de heilige oorlog voeren in naam van allah. In de koran worden zieken, gehandicapten en ouden van dagen vrijgesteld van het voeren van jihad (soera 4:95). Uitgaande van jihad in de betekenis van innerlijke strijd zou dat dus betekenen dat deze groepen mensen de innerlijke strijd niet zouden hoeven voeren, hetgeen zeer onrealistisch is, en dus pleit voor jihad in de betekenis van oorlog voeren in naam van de islam. Waarom zou de koran middels 164 jihad verzen vol staan van haatdragende taal als het afsnijden van vingers, inslaan in nekken en afhakken van hoofden van ongelovigen als Mohammed alleen zou spreken van een innerlijke geloofsontwikkeling? In de hadith (overleveringen van Mohammed) van Bukhari wordt meer dan 200 keer een verwijzing gemaakt naar Mohammed met elk een duidelijke link naar de jihad in de betekenis van heilige oorlog. Als vandaag de dag moslims geweld plegen in naam van islam dan maken zij dus gewoon gebruik van het concept van jihad met Mohammed als groot voorbeeldfiguur. In naam van islam zijn in 1400 jaar 270 miljoen mensen vermoord hetgeen geligitimeerd wordt door de bronteksten in koran en hadith.

In zijn betoog wordt een aantal keren Allah genoemd met God tussen haakjes daar achter. Nu willen moslims ons altijd wijs maken dat christenen in dezelfde god (allah) geloven. Er is veel onduidelijkheid en erger onverschilligheid over de grote verschillen tussen God en allah. Maar na het lezen van het boek Dezelfde God? van Mark Durie wordt duidelijk dat de God van de Bijbel JHWH een gans andere is dan de afgod allah van de koran. Het scherpe onderscheid is niet duidelijk te vinden in het verhaal van de Graaf en de verwarring blijft zo in stand.

Ten derde is het jammer dat de kruisvaarders in het rijtje van jihadisten en nazi’s worden gezet. Maar ach het is immers bekend dat als er over moslimterreur gesproken wordt altijd de kruistochten erbij worden gehaald. De kruistochten waren een reactie op honderden jaren verdrukking en overheersing door de islam. Arabist Hans Jansen zou het zo zeggen; ‘De kruistochten als het equivalent van de jihad voor te stellen, zoals de multiculturalisten doen. Het is als de gelijkstelling van verkoudheid met aids’. Overigens schreef Jansen een zeer lezenswaardig boek over de kruistochten met als titel Op, op, ten strijde, Jeruzalem bevrijden! In dit boek weet Hans Jansen de gangbare politiek correcte visie op de kruisvaarders te nuanceren. Evenals het boek van Mark Durie mag Klaas Jan de Graaf dit van mij lezen, zodat hij zijn kennis over genoemde onderwerpen mag verdiepen ten dienste van zijn naasten.

Bij de PVV in Utrecht

Voor een tweede keer hield de PVV in Utrecht een gezellige avond voor de vrijwilligers die goed geholpen hebben bij de verkiezingscampagne van de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen. In een informele sfeer werd er wat verteld door de PVV Statenleden over de werkzaamheden die zij doen om het PVV geluid in de politieke arena op een frisse manier te laten horen. Ook informeerden wij wat de plannen van de PVV zijn met de gemeenteraden in 2014. We vernamen dat er veel belangstelling in den lande is om in gemeenteraden te willen beginnen. Stroomlijning en een goede organisatie zal nodig zijn. Dit gecombineerd met deskundige mensen met ruggengraat om naast een islamkritisch geluid ook politiek incorrecte standpunten goed te verdedigen. Als raadslid voor de PVV zal tegen de heersende cultuur moeten worden in geroeid. Dit evenwel op een correcte en positief kritische manier. Concrete plannen in bepaalde gemeenten kon men ons niet geven. Wel ziet de PVV ondertussen partijen als de Spakenburgse Vrijheidspartij als zusterpartijen. Dat klinkt al wat beter toen Geert Wilders in 2010 voor RTL Nieuws nog ventileerde dat dit soort partijen niets met de PVV van doen hebben. De contacten met de PVV Statenleden zijn goed en de SVP kan een beroep doen op kennis en deskundigheid bij landelijke dossiers. Binnenkort staat ook een avond op de agenda waarbij er een aantal politiek inhoudelijke kwesties en standpunten aan de orde komen. We wachten de ontwikkelingen af en kunnen terugzien op een leuke avond…
Bekijk hier drie sfeerfoto’s van fotograaf Richard deJong.

De ware aard van de islam

Afgelopen zondag ben ik meegeweest met Ben Kok naar Someren. Er was een afspraak gemaakt met de Hollandse moslim Jacob van der Blom om nog een keer in gesprek te gaan met islamgeleerde Fadel Soliman. Kok wilde nog eens met hem praten over God en Allah en of dat dezelfde zijn. In de ruim eerste 10 minuten goot Kok in een vloeiend betoog de boodschap van het christelijk evangelie over de zaal heen, die voornamelijk vol zat met moslima's die bijna allen een hoofddoek droegen. Hierna nam Fadel het woord en hij kwam met een verrassing. Op een filmpje van Kok was een Koran te zien waar een hond aan likte. Dit was een fragment van de DVD Islam & Truth. Dit mocht absoluut niet van de islam op basis van de koran en hier was sprake van een grote overtreding. Ben moest per se excuses aanbieden anders wilde Soliman niet verder meer praten. Ben weigerde de excuses en hield zijn rug recht. Hij legde een en ander nog eens uit, maar de geleerde wist van geen wijken, maakte stennis en in hem was het dwingende karakter van de islam zichtbaar. Alles was niet overeenkomstig het vaak aangehaalde koranvers; 'Er is geen dwang in de godsdienst' (Soera 2:256). Dit kwartier puilde wel degelijk uit van dwang. Dwang richting Ben Kok (en hiermee impliciet het vrije Westen), in de ogen van de islam de ongelovige. Dwang richting de moslima's die allen bedekt met hoofddoek de geleerde volgde in het verlaten van de zaal. Zelf vond ik de hele gebeurtenis alsof het in scene was gezet en dat Ben Kok in de hinderlaag was gelopen. Maar goed dat hij niet door het stof ging en dat hij niet gebogen heeft voor Fadel en impliciet voor de afgod Allah. Lees zelf hier het verslag van Ben Kok. met een filmopname. Ik sprak ook Martijn de Koning nog die ook een verslag heeft geschreven en liet hem weten de islam helemaal niets te vinden en dat deze middag weer eens zichtbaar was dat de islam de Westerde wereld met haar normen en waarden minacht. Het was moedig en goed dat wij deze middag niet wilden buigen voor de islam en de ware aard van de islam was weer eens op een niet zo vriendelijke manier gedemonstreerd.
Foto 1: Kok in gesprek met Fadel Soliman, hier was Fadel nog vriendelijk.
Foto 2: De zaal vol met moslima's die zelfs aantekeningen maakten bij het verhaal van Ben.
Foto 3: De geirriteerde Fadel stapt op en staakt het gesprek, minachting van het vrije Westen.
Foto 4: De moslima's volgen Soliman bij het verlaten van de zaal en het staken van het gesprek.