In 2002 hielp Peter Frans Koops een kennis met het opvullen van plaats twee van de kieslijst van de nieuwe politieke beweging Betaalbaar Bunschoten. Als onervaren broekje kwam hij na succesvolle verkiezingen meteen in de gemeenteraad terecht. Hier vervulde hij op een heldere, ietwat tegendraadse, manier de rol van het oppositie voeren. Met de uitgave van nieuwsbrieven ter verantwoording aan de burgers, pittige confrontaties in de raadszaal en een actuele partijwebsite zette hij samen met zijn partijgenoot in combinatie met de vele gesprekken op straat de jongste partij stevig op de kaart van de lokale politiek. Na een nog betere verkiezingsuitslag in 2006 kwam zijn partij in de coalitie en leverde een wethouder. Maar door interne strubbelingen, onervaren wethouders en onvoldoende wederzijds vertrouwen ging het bergafwaarts met de partij. De kiezers spuugden BB in 2010 uit. Peter Frans Koops, die inmiddels zelfs door BB was geroyeerd, behaalde met zijn nieuw ontworpen Spakenburgse Vrijheids Partij wel een zetel en mocht van het kiezersvolk in de raad blijven. De SVP haalde door haar charmes voor de landelijke PVV en de overeenkomstige bedenkingen bij een opkomende islam in West-Europa zelfs de landelijke media. Koops ontpopte zich in deze periode ook als schrijver van opinieartikelen over met name de PVV, ChristenUnie en het islamdebat. De combinatie van christen zijn en stemmen op de PVV werd door hem ook vaak uitgelegd in lezingen en in de media. Bovendien ageerde hij tegen bedekte anti PVV uitlatingen vanaf de kansel en wisselde hierover correspondentie met de kerkenraad. Op plaatselijk niveau implementeerde hij ook een aantal malen een islam onderwerp, wat nogal eens vuurwerk opleverde in de raadszaal. De SVP positioneert zich in het politiek spectrum op de rechterflank en combineert progressieve ideeën met conservatieve standpunten. In het afgelopen decennium heeft de fractievoorzitter van de SVP zich altijd erg transparant opgesteld, hij zou zich immers als een grijze muis doodongelukkig voelen. In dit boek neemt hij de lezer mee op zijn reis in het politieke landschap dat voor hem veel verder reikt dan Bunschoten-Spakenburg. Peter Frans Koops (1966) is getrouwd, heeft twee zonen en een kleinzoon.
Wie ergens een lokale PVV wil starten, kan uit die boek het nodige leren, Geert Wilders zou het aan alle aspiranten moeten uitreiken.
BeantwoordenVerwijderenHet denken over de islam is zelfs beter te noemen bij de SVP, want de schrijver ziet van uit zijn christen-zijn de moslim niet als vijand, maar als slachtoffer van de islam, die naastenliefde nodig heeft en bovenal de Ene ware God moet leren kennen in Yeshua ha Mashiach (Jezus Christus)
In de korafafgod Allah is immers elke moslim enorm teleurgesteld, als hij/zij eerlijk is.
En dat kan ook niet anders, de duivel zelf in de koranafgod verborgen versus de God van liefde in de Bijbel, dat verschil kan niemand ontgaan.
Hoewel, bij de CU denkt men nog steeds, dat de islam een "gelijkwaardige religie" moet zijn in staatsrechtelijke zin, dus wellicht moeten die het boek es lenen?
Met plezier heb ik af en toe mee gedacht met Peter Frans en zijn SVP en zijn etiket van "grote denker" voor mij heb ik steeds als te veel eer beschouwd.
Maar via mijn site tora-yeshua.nl heb ik wel het nodige aangedragen, dus wees er welkom.
Kortom, een boek wat een prima kijkje in de keuken geeft van een oprechte verdediger van onze joods-christelijke achtergrond uit zijn persoonlijk geloof.
Shalom,
Ben Kok (joods-chr. pastor)