donderdag 15 september 2016

Over Polen en stemmingmakerij in raadszaal en pers

In de laatste commissie bestuur en middelen 15 sept kwam ik nog terug op de gehouden extra raadsvergadering over baldadige Polen, mijn bijdrage is hier integraal te lezen.
De Spakenburgse Vrijheidspartij is nog steeds van mening dat met het beleggen van een raadsvergadering over baldadige Polen in het zomerreces sprake was van paniekvoetbal. Dank aan de heer Wieldraaier (CDA) dat u woorden van gelijke strekking gebruikte tijdens deze raadsvergadering waar ik dus niet bij kon zijn. Ook dank aan de heer Walter Koelewijn (CU) die memoreerde dat er geen verband hoeft te bestaan tussen het aantal bewoners in een woning en het verstoren van de openbare orde. (ik ga nu uit van berichten die ik in de pers heb gelezen) Ik had deze opmerkingen al voordat de raadsvergadering begon mijn collega fractievoorzitters doen toekomen. Zo zie je maar weer dat het helemaal niet zo dramatisch is als je er een keer niet bent. Anderen doen gewoon het woord voor je. In die zelfde persberichten las ik dat de heer Heinen (SGP) een opmerking maakte over Syrische vluchtelingen etc. En de heer de Boer (VVD) over een lokale Wilders die er niet was en over een PVV Polenmeldpunt iets had gezegd. Welnu beide uitlatingen schaar ik maar onder stemmingmakerij. Ook de lokale politiek commentator Jan Muijs vond het maar merkwaardig dat ik mijn achterban niet vertegenwoordigde. Welnu, ik was verhinderd omdat ik elders maatschappelijke verplichtingen had. Ik werk tegenwoordig vaak met lieve hardwerkende Polen. Over hoor en wederhoor willen de lokale journalistieke fantasten blijkbaar niets meer weten. De achterban van de SVP raakt bovendien niet zo gauw in de stress van een paar ruziënde Polen. Kwalijk vind ik het dat ik in de pers word neergezet alsof ik mij er met een jantje-van-leiden van af maak door niet op die raadsvergadering te zijn en dat de artikelen die ik over dit onderwerp naar de redactie stuur niet worden geplaatst. Tot zover mijn terugblik. Het idee om van Polen een verklaring omtrent het gedrag te laten overhandigen bij het solliciteren naar werk vind de SVP een slecht plan. Vraag aan college; staat dit niet op gespannen voet met de wet gelijke behandeling. Ten eerste is voor het soort arbeid zo een verklaring niet nodig. En Nederlandse werknemers zijn niet verplicht zo’n verklaring te overhandigen, wat is de rol van de gemeente hierin? Of is dit puur een zaak van de uitzendbranche?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten