Bij het heengaan van Arend Pruijs

Vorige week werd ik opgeschrikt door het overlijdensbericht van Arend Pruijs. Als er iemand is die ik kan karakteriseren als mijn politiek vader dan is hij het wel. Vanaf 2002 tot 2009 heb ik met hem mogen samenwerken in de fractie van Betaalbaar Bunschoten. Met de verkiezingen van 2002 zocht de markante marktkoopman een nummer twee voor de kieslijst. Hij kwam bij mij terecht en ik zei ja.. Ik kende Arend al langere tijd omdat Magda in het huishouden van Arend en Lennie werkte en ook met hem meeging naar de markt wol verkopen. In onze verkeringstijd pasten wij op de drie lieve kinderen. Ik wilde hem helpen met zijn politieke plannen en geheel onverwacht kwamen we samen in 2002 in de gemeenteraad terecht omdat we 2 zetels wisten te halen. Er brak een onstuimige periode aan, waarin ik veel van Arend heb mogen leren. Hij had een eigen originele kijk op de zaken. Een visie die door collega politici niet altijd kon worden begrepen en gewaardeerd. Het TEGEN klonk nogal eens bij een hoofdelijke stemming in de raadszaal. Ooit verlieten Arend en ik voor het dankgebed de raadszaal. Dit was met de kwestie mister X. Enfin, naast het politieke reilen en zeilen heb ik genoten van de ontspannen tochten met zijn paard en wagen in de bossen van Garderen. De strategie en koersbepaling werd dan besproken en alle onderwerpen van het leven kwamen ter sprake. Met een korenwijn werd de middag afgesloten in zijn gezellige buitenverblijf. We hebben wat afgelachen.  In 2006 werd er een groot succes behaald met de verkiezingen en BB haalde 4 zetels. Arend werd zelfs wethouder. Maar tegelijk begon toen ook alle ellende in de partij. Ruzie, haantjesgedrag en mogelijk ook jaloezie waren factoren die de sfeer verziekten. Je kon er een boek over schrijven, hetgeen ik dan ook gedaan heb in 2012 met ‘van slippendrager tot lokale Wilders’. Arend gooide toen hij wethouder was de handdoek in de ring en er brak een periode aan waarin de verhouding met mij bekoelde. Die verhouding is helaas tot aan zijn dood toe nooit verbeterd. Dit spijt mij natuurlijk heel erg. Maar begrafenissen vind ik belangrijke momenten en ik laat bij de herinneringen aan hem natuurlijk de positieve gedachten de boventoon voeren. Vandaag was de begrafenis. Zijn zoon en dochter hielden mooie speeches en we zongen na afloop het mooie lied ‘Lichtstad met uw paarlen poorten’ . Arend, rust zacht en in vrede bij God. Voor de nabestaanden spreek ik de wens uit dat zij allen kracht krijgen om het gemis van Arend een plaats te geven in hun leven…