In memoriam Huibert Koops (1935)

 Eerste Kerstdag 2020 kwam er vroeg in de ochtend een einde aan het aardse leven van mijn vader Huibert Koops. De laatste jaren was de kwaliteit van zijn bloed niet goed meer door een bloedziekte. Deze ziekte kon geremd worden met een goed medicijn en bloedtransfusie. Maar uiteindelijk zou pa overlijden. Hem is een lijdensweg met veel pijn bespaard gebleven en hij kon vredig inslapen in het verzorgingshuis de Haven waar hij samen met moeder een aantal maanden heeft gewoond. In mijn leven is het de eerste keer dat ik een familielid van zo dichtbij verlies. Mijn vader heeft veel betekend voor mij en ik kan terugkijken op veel positieve gebeurtenissen in mijn leven. Ik werd geboren als tweede kind in een warm gezin. Greet, mijn zus, en ik kregen alle liefde en de mogelijkheid om onze talenten op school en maatschappij te ontwikkelen. Natuurlijk is je vader een groot voorbeeld en als er in de jaren zeventig/tachtig beelden waren op het journaal dan gaf pa enige toelichting en zo werd mijn visie op de samenleving en de wereld gevormd. Uiteraard ontwikkelde ik ook mijn eigen kijk op het leven en die kon uiteraard ook verschillen met die van mijn vader. Een warme jeugd en later toen ik getrouwd was met Magda en wij twee zonen, Huibert en Jan-Willem, kregen was de aandacht en belangstelling voor ons gezin niet minder. Pa was altijd bezig om een helpende hand te bieden voor mensen in zijn omgeving. Zo hielp hij ons ook in de huishouding als dat eens nodig was en ook zag hij om naar de naaste medemens in zijn buurt. Hij maakte het christendom waar in het praktische leven. Op kerkelijk organisatorisch gebied was het geen hoogvlieger. Hij bracht trouw het zendingskrantje rond en wilde graag elke avond bij moeder thuis zijn. Het leven van zijn eigen vader, die vaak 's avonds weg was voor kerk en maatschappij was niet echt een voorbeeld voor hem. Het dammen heb ik van mijn vader geleerd en we speelden altijd een potje na het middageten, waarna hij me min of meer naar de club stuurde omdat het aantal verliespartijen voor hem groter werd dan de winstpartijen. Later kwam pa trouw kijken in het denksportcentrum waar ik zaterdagmiddagcompetitie speelde.  Altijd was hij geïnteresseerd in de uitslagen van de interne competitie. Zijn woorden 'je velletje duur verkopen' klonken altijd voordat ik aan de wedstrijd begon. Ik deelde ook het fietsen als hobby met hem. We maakten ooit een tocht naar Amsterdam. Hij was toen al met pensioen, maar nog steeds zo sterk als een paard. Zijn liefde voor de duiven is niet overgesprongen op mij. Wel heeft hij mij nuchterheid bijgebracht mbt huisdieren. Hij kon genieten van een duivenstel of een vet konijn, maar als deze later als maaltijden op ons bord lagen dan was het genot niet minder. Ook had pa altijd belangstelling voor de politieke activiteiten van mij, hij was zelfs lid van Betaalbaar Bunschoten en bezocht de ledenvergaderingen. We zaten politiek op 1 lijn en het was een rechtse denker net als ik. Samen hebben we ook veel cryptogrammen opgelost en konden uren genieten van deze puzzelsport. Tot zeer recent losten we samen de cryptoslang op in de zaterdagkrant Telegraaf. De ontwikkelingen in mijn huwelijk en de scheiding van Magda hebben er hard bij hem ingehakt, trouwens bij mijzelf ook. Hij kon dit moeilijk verkroppen maar hij bood mij wel een slaapkamer aan onder de slogan van het lied 'niemand laat zijn eigen kind alleen'.  Ik heb pa vaak meegemaakt de laatste jaren op de Irenestraat. De levensvreugde ebde langzaam weg en hij was niet altijd even gemakkelijk voor zichzelf en zijn omgeving deze laatste jaren.  Maar mijn liefde en geduld met hem brachten iedere keer een drang bij me teweeg om hem en ma te bezoeken zodra het kon. Ik kan gelukkig terugkijken op een leven van 54 jaar geluk met zo een vader en liefdevolle echtgenoot, opa en overgrootvader. Zijn geloofsgetuigenissen waren vaak omringd door bevindelijke opmerkingen en hij leefde als een eenvoudig kind van God. Ik heb de trouwheid van zijn geloof als voorbeeld gezien en ik weet dat hij nu rust en vrede heeft bij God. Liefde karakteriseerde zijn leven. Onvoorwaardelijke liefde voor mijn moeder en allen die hem lief waren. Agape met Jezus als zijn voorbeeld en zaligmaker. Goede reis lieve pa en rust zacht en tot ziens in het hemels paradijs.