Spakenburg op zijn smalst

In de commissie bestuur en middelen speelde 19 juni een interessante zaak. De eigenaar van horecagelegenheid Porto d’Oro kwam zijn verzoek tot een proefopenstelling op zondag van zijn paar vierkante meter terras toelichten. De SVP had een rol gespeeld in het voortraject om de eigenaar zover te krijgen dat hij ook zijn woordje kwam spreken. Hij meldde nog dat een aantal andere ondernemers ook wat meer vrijheid wilde op zondag, maar dat deze lieden niet de stap nemen om hun wens kenbaar te maken. Het was een prima spreekbeurt, waarin zijn dochter de politici nog eens wees op de oorsprong van de zondagsrust en dat deze is ingesteld door een Keizer. De visie op de zondag die zij presenteerde kwam overeen met die van de SVP, het was ook fijn omdat er herkenning was als broeders en zusters in Christus. Het standpunt van de SVP heb ik in goede orde kunnen voordragen en is hier te lezen. De standpunten van de partijen waren evenwel niet te veranderen. Er werd geciteerd uit de Bijbel, ja en de meningen verschillen hier nu eenmaal over. De enige steun kwam uit de hoek van de VVD, maar de andere partijen hebben de zondagsrust min of meer tot een afgod gemaakt. In een situatie waar in Egypte Koptische christenen worden vervolgd gunnen de ‘christelijke’ partijen onze Egyptische ondernemers nog geen vierkante millimeter terras. Ik vind dat nogal liefdeloos. Voor de regelgeving en jurisprudentie is de zondagsrust eigenlijk geen doorslaggevend argument. Het tegengaan van de opening van de terrassen gebeurt nu door te wijzen op de overlast die er zou komen, ook al een zeer zwak argument. Al met al Spakenburg op zijn smalst…