Gods kleine helpertjes met bolhoed en sigaar

Het politiek bewogen jaar 2014 werd donderdag afgesloten met de laatste raadsvergadering. Het was een jaar waarin weer veel is gebeurd en waar we de vrijheid kregen om als politici ons werk te doen. Een interessante verschuiving in het politieke firmament is de komst van de SGP in de Bunschoter gemeenteraad na de verkiezingen in maart. De mannenbroeders (vrouwen stonden niet op de kieslijst) doen hun werk secuur, trouw en overeenkomstig het verkregen mandaat. Er zitten hele sympathieke karakters tussen de acteurs. Nu we een aantal maanden hebben kunnen genieten van hun aanwezigheid is het wel opvallend dat het thema ‘zondagsrust’ wel erg vaak wordt aangezwengeld door de orthodoxe enthousiastelingen. Zo wilde de fractie van de SGP een zinnetje met het thema zondagsrust in de notitie ‘Uitvoeringsprogramma Toekomstvisie 2025 Bunschoten zijn we samen’ aanpassen met de woorden ‘behoud van zondagsrust’. In de discussie kwam het principiële verschil over de term zondagsrust weer naar voren. Ik bestempelde het dit keer wat scherper door te spreken over het juk van de zelf verzonnen slaafse zogenaamde zondagsrust. Voor de gemeente Bunschoten is het goed dat men dit juk van zich afwerpt is de mening van de SVP. Eerder schreef ik een artikel over christenfundamentalisme dat de ontwikkeling van Spakenburg remt. De visie hierop mag verschillen en het college wil die kijk hierop bespreekbaar houden met belangengroepen en de gemeenteraad zelf. Voor de Spakenburgse Vrijheidspartij en de seculiere VVD is de term zondagsrust ook waardevol, zo hield ik de woordvoerder van de SGP voor, maar wij gaan daar soepeler mee om en gaan uit van de idee dat iedere burger (heiden, dwaallicht of christen) een vrij mens is die naast het bezoeken van de kerk ook mag genieten van de ontspanning en culturele of sportieve rust die de Schepper ook in de schepping heeft gelegd. Iedere keer bekruipt mij echter het gevoel alsof de SGP een wedstrijd doet wie de kampioen bescherming zondagsrust is in de Bunschoter gemeenteraad en lijkt het wel alsof men een soort afgod van dit zelfverzonnen fenomeen maakt. De titel ‘Gods kleine helpertjes’, ooit uitgevonden door minister Plasterk in een column in het blad Computable schoot mij te binnen bij het aanzien van de volksvertegenwoordigers van het vooral bevindelijk gereformeerde volksdeel. Dit dan niet meteen ironisch bedoeld maar eerder ook om hen een spiegel voor te houden. De Staatkundig Gereformeerde Partij, is dat niet die partij met bolhoeden en sigaren? Dit vroeg ik aan de heer van Goor, jawel die van de catacomben van satan, tijdens de bespreking van het onderdeel drugsgebruik uit de veiligheidsnota. “Dat is een karikatuur” reageerde van Goor. Ach, eerder schreef ik een stukje over de komst van de SGP in Bunschoten en het verheugt mij dat wij op het vlak van het voorkomen van de islamisering en nog wat andere standpunten zeker overeenkomstige ideeën hebben. De kijk op de zondag verschilt, maar dat maakt het in ieder geval wel wat levendiger, want het is iedere keer weer een beproeving voor mij als ‘Gods kleine helpertjes’ over die zondagsrust beginnen. Wellicht is het beter om mijn mond maar te houden. De tijd zal het leren. Maar ja de sluis in de Oostdijk bij het project Laakzone en de inrichting van het gebied Zuyderzee met de bovenverdieping van het gebouw van de Eendracht zullen spoedig weer op de agenda komen, waarbij de bescherming van de zondagsrust natuurlijk weer hard nodig zal zijn in dit dorp waar men zo kan genieten van het rustige klokgelui op de dag des Heeren als je je nog eens wilt omdraaien in bed…