Polarisatie in de politiek

Naar aanleiding van het artikel van Henry Wieldraaijer (CDA) met als titel ‘polarisatie maakt problemen alleen maar erger’ is het interessant om eens naar een aantal definities van de term polarisatie te kijken. Hier een aantal welke op internet snel te vinden zijn;

Sociologie: Het verscherpen van tegenstellingen tussen (groepen) mensen.
Politiek: Het veroorzaken van een conflict of het versterken van tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen of politieke partijen.
Maatschappelijk: Proces waarbij in een bepaalde gemeenschap of samenleving tegengestelde standpunten steeds verder uit elkaar komen te liggen en het dan ook steeds moeilijker wordt met elkaar samen te werken of elkaar te vertrouwen.

Laat ik beginnen met een dankwoord uit te brengen aan Wieldraaijer dat hij de moeite heeft genomen om op mijn vraag in te gaan. Ik had hem in een vergadering eerder al tweemaal gevraagd of de polarisatie in de politiek veroorzaakt wordt door politici zelf of dat die polarisatie het gevolg is van de botsing van een opkomende islam met het vrije Westen. Via deze link is het volledige antwoord van Henry te lezen. Ik zal op een aantal zaken in zijn antwoord ingaan.
Er wordt gesteld dat de werkelijkheid complexer is dan een keus uit twee mogelijkheden. Er zit hier wel wat in, maar toch wil pleiten dat een politicus ook de hoofdlijnen in de gaten moet blijven houden. Dat politici zelf een rol kunnen spelen in het veroorzaken van polarisatie volgens definitie 2 is juist, dit is dan een onbewust gevolg van scherpe controversiële standpunten en het wordt verscherpt door politici die deze standpunten mogelijk verdraaien en de media doet er vervolgens nog een schepje bovenop. Zo kan het dan gebeuren dat Wilders een (racistische) populist wordt genoemd, die bevolkingsgroepen tegen elkaar opzet en alle islamieten over één kam scheert en bevolkingsgroepen afschrijft. Dit wordt dan gesteld door lieden als Pechtold en de media nemen dat gretig over. Dat de politiek dus zelf initiator kan zijn van polarisatie volgens definitie twee is een gegeven. Hier nog een op internet gevonden voorbeeld.
In 1966 kwam in Nederland een eind aan de consensuspolitiek, toen de PvdA ging polariseren tegen de confessionele partijen en de VVD. De PvdA wilde geen compromissen meer sluiten, maar hoopte met D`66 en de PPR een linkse meerderheid te krijgen.
Dat Wieldraaijer zijn afschuw uitspreekt over wreedheden door IS en andere extremisten is een open deur, maar net als Obama gaat hij voorbij aan de inspiratie en legitimatie die jihadisten vinden in de Koran en Hadith voor het toepassen van dit geweld in de vorm van moord en doodslag. In zijn betoog word ik neergezet als iemand die de islam de schuld geeft van alle ellende op de wereld. Dit is een erg ongenuanceerde stelling en ik daag de heer Wieldraaijer uit om dit met wat feiten te onderbouwen. In alle jaren heb ik veel geschreven en zijn alle bijdragen uit de raad nog te vinden op de website van de SVP. Ik heb enige studie gemaakt van de islam en dan kun je als Kafir (in de ogen van de moslim het slechtste van alle schepselen en rijp voor de hel) niet anders dan negatief zijn over de valse leer van Mohammed. De islam polariseert overigens zelf de wereld door scherp onderscheid te maken in twee soorten schepsels, moslims en niet-moslims. Ook wordt de wereld verdeeld in het Huis van oorlog en het Huis van de islam. Dit heeft erin geresulteerd dat de islam al 1400 jaar dood en verderf zaait over heel de wereld.  Wieldraaijer positioneert zichzelf als Dhimmi door te stellen dat de islam misbruikt wordt door extremisten net als er in de geschiedenis christenen zijn geweest die het christendom hebben misbruikt. Er wordt hier volledig aan voorbij gegaan dat christenen die moorden ongehoorzaam zijn aan de boodschap van Jezus, maar dat moslims die geweld gebruiken aan de opdracht van Mohammed voldoen. En dat is nogal een wereld van verschil. Verder word ik neergezet als iemand die niet zou wensen een leefbare wereld te maken voor iedereen ongeacht godsdienst. Ook hier een karikatuur en het op de man spelen. Ik heb al vele malen verkondigd dat ik uit liefde voor de moslimmedemens hoop dat hij of zij de islam verlaat. Ik gun ieder zijn eigen godsdienst en tempel, maar omdat de islam slecht 10% godsdienst is en 90% een kwalijke ideologie en politiek systeem wijs ik deze ideologie af en wil ik als politicus democratische middelen gebruiken tegen een sterk opkomende islam voor de toekomstige veiligheid van ons nageslacht. Hiermee verschil ik fundamenteel van mening met politici als Wieldraaijer en Pechtold.