Beste bezoekers, hieronder mijn integrale bijdrage uit de raadsvergadering van 10 maart over de toekomst van de pont te Eemdijk. Samen met het CDA wilde de SVP verder de mogelijkheden van privatisering onderzoeken. Een raadsmeerderheid dacht hier anders over. In mijn speech zit een stuk idealisme waarvoor de gemeente waarin ik woon niet vatbaar voor blijkt... lees en oordeel zelf!
De pont Eemdijk, kiezen tussen
1. alles bij het oude laten
2. verder onderzoek privatisering
Voorzitter, leden van de raad
Ik kan mij er gemakkelijk van afmaken met een verwijzing naar de uitzending van Maarten van de Molen van RTV Bunschoten en voor optie 2 kiezen. Of ik zal aan deze zaak wat meer woorden wijden om toch de rol van een dankbaar gebruiker van de spreektijd te vervullen. Ik heb ook hier gekozen voor optie 2.
Laat ik beginnen met een tweetal complimenten te geven. Deze vaardigheid beheers ik redelijk, maar in de politiek ga ik hier zorgvuldig en mondjesmaat mee om. Allereerst wil ik het college en hun ambtenaren bedanken voor de tijd en energie die zij in deze kwestie hebben gestoken. Ik heb zo het gevoel dat de motie met gepast enthousiasme door de wethouder is uitgevoerd. Fijn is het ook dat de heer Nagel, die niet altijd terecht als oorzaak van alle kwaad wordt neergezet, op spannende momenten is bijgestaan door de burgemeester, die al vaker als Haarlemmer olie de stroeve onderdelen van gesprekken met burgers of kerkvoogden met alle liefde wil bewerken. Ten tweede ben ik tot de conclusie gekomen na het vele keren afluisteren van de band dat de heer van Asselt als technisch voorzitter van commissie ruimte het zo slecht nog niet doet. Zijn conclusie dat dit raadsvoorstel geen hamerstuk kan zijn in de gemeenteraad aan het eind van de bespreking van dit punt was terecht. Ik kan me voorstellen dat het geduld van hem wel eens op de proef wordt gesteld als een drietal commissieleden hier een hamerstuk van willen maken of opties wegsnijden. Allemaal nogal dom geleuter. Er was ooit dacht ik een advies van de RKC dat de raadsvoorstellen meer opties zouden moeten bevatten zodat het debat in de raad terug zou komen in plaats van een vraag en antwoord spel met de wethouder. En na debat kunnen dan de kaders worden gesteld. Zo, na deze twee complimenten nu wat opmerkingen van negatiever aard. Hoogst merkwaardig vond ik het dat de kaders in Bunschoten Spakenburg niet in de raadszaal maar ergens anders worden gesteld. Zo werd via de woensdagkrant van vele dagen geleden vernomen dat onze christelijke machthebbers en wedijveraars van de o zo heilige zondagsrust, de CU en de SGP elkaar al hadden bevredigd samen met de pontbazen op de uitkijk. Alles was in kannen en kruiken. Er verandert niets, geen privatisering, geen verlies van banen, geen mogelijke openstelling in de winter en al helemaal niet op de dag des Heeren. Het keiharde bewijs heb ik niet maar het riekt allemaal naar arrogantie van de macht en vriendjespolitiek. Het politieke debat hoeft zo niet meer te worden gevoerd, de race is al gelopen. Nieuwe argumenten krijgen niet eens de kans om te worden opgevoerd. Dit is politiek Bunschoten op zijn smalst. RTV Utrecht en de Bunschoter laten op sociale media weten dat de pontbazen door kunnen en dat alle onrust van tafel is. Citaat: ‘Hopelijk houdt de politiek ons nu met rust’. Welnu beste pontbazen, de politiek zit hier voor het algemeen belang, een gezonde financiële begroting en ontwikkeling van Eemdijk, als dat ten minste op prijs gesteld wordt. Voor de SVP is de pont een verkeersvoorziening. Voorzitter, misschien is het iets buiten de orde maar wij willen het standpunt hierover ook meteen geven. Ik meen mij te kunnen herinneren dat de vraag daar is of fracties zich willen uitspreken over cultuurhistorie of verkeer. Enige tijd geleden fietste ik naar Geleen en nam driemaal de pont over de grote rivieren. Iedere x een ander prijskaartje vastgesteld door de raad van betreffende gemeente.
De SVP vindt het jammer dat vanavond niet wordt gekozen voor optie 2. Samen met de gemeente Eemnes zou men kunnen werken aan verdere ontwikkeling van de pont. Ik concludeer dat dit ook de mening van de wethouder is na het afluisteren van de band, zo niet dan hoor ik dat wel. Welke ontwikkeling bedoelt u? Wat dacht u van verruimde openingstijden, ook op zondag, desnoods gratis. En mogelijk eerst als proef, wellicht in combinatie met bemensing door vrijwilligers, sociaal zwakkeren of burgers die zich eenzaam voelen. In samenwerking met sociale organisaties het bedrijfsleven en zelfs de kerken zou wat moois kunnen ontstaan. Alles in het kader van het toverwoord citymarketing. Misschien ben ik wat te idealistisch, laten we het daar maar op houden. Ik sta hier overigens als volksvertegenwoordiger van burgers die met deze gemeente vooruit willen. Het gros wil dat blijkbaar niet als voor optie 1 wordt gekozen. En als u wethouder van de zomer op zondag met mooi weer op het bankje bij de pont zit en u ziet licht verbaasde en teleurgestelde fietsers die dachten even de Eem over te steken weet dan wel dat dit niet aan de SVP heeft gelegen.
Ik ga afronden, alle energie in dit dossier is voor niets geweest, de raad kiest vanavond voor anti-mesthoop-city-marketing en daar doet de SVP niet aan mee! En zij kiest dan ook optie 2.
Peter Frans Koops, raadslid Spakenburgse Vrijheidspartij, beschrijft hier zijn ervaringen van de gemeentepolitiek van Bunschoten. Ook kun je artikelen vinden over andere onderwerpen.
donderdag 24 maart 2016
dinsdag 15 maart 2016
3e islamitische invasie in volle bloei
Onlangs werd ik gevraagd een bijdrage te leveren voor het blad Profetisch Perspectief. De redactie wilde dat ik inging op de vraag/stelling of vandaag de dag sprake is van een 3e islamitische invasie. Hieronder geef ik mijn bijdrage weer. Ik vond het fijn om een keer aan dit blad mee te werken.
De traditionele islam verdeelt de wereld in een Huis van Oorlog en het Huis van de islam. Vanuit de islambronnen Koran, de Sira (biografie van Mohammed) en de Hadith (overleveringen van Mohammed) hebben moslims de religieuze plicht om de heilige oorlog, jihad, te voeren tegen de ongelovigen. Zie Soera 9:5 het zogenaamde zwaardvers. Via het concept van hijra – de kolonisering van een gebied door moslimimmigratie – worden gebieden ter wereld onderworpen aan de islam. Mohammed paste dit concept zelf toe toen hij van Mekka naar Medina trok. Vele eeuwen heeft de islam geprobeerd terrein te winnen. In 1400 jaar zijn er wereldwijd miljoenen slachtoffers gevallen in naam van Allah. Met IS, de ware discipelen van Mohammed, is de brutale expansiedrift van het Mohammedanisme met haar legitimatie van geweld in zijn zuiverste vorm zichtbaar.
Anno 2016 leven wij in een tijd waarin de derde islamitische invasie, migratie als strategie om Europa te veroveren, met de komst van duizenden extra moslims in een stroomversnelling raakt. Werd in 732 en 1683 de strijd nog met het zwaard gevoerd, in Europa vindt nu via immigratie en natuurlijke groei van de moslimbevolking een sluimerende invasie plaats. Het is slechts een kwestie van tijd en Europa verandert in Eurabië. Islamitische leiders als Khadaffi en Erdogan schuwden het niet om de uitbreiding van de islam in Europa te voorspellen, we zien dat ze gelijk krijgen.
Ondertussen is de botsing van beschavingen en het schisma van parallelle samenlevingen goed zichtbaar. Westerse normen en waarden als vrije meningsuiting, vrijheid van godsdienst en geweten, rechtspositie van vrouwen, afvalligen en homo’s, scheiding van Kerk en Staat staan haaks met de moraal van de islamitische cultuur. In de islam bestaat geen wederzijds respect, de Gulden Regel is niet van toepassing, evenals de wil om te integreren en zich aan te passen. Bovendien is er een toename zichtbaar van Jodenhaat (antisemitisme), die intrinsiek aanwezig is in de islam.
In de politiek wordt de islam geen strobreed in de weg gelegd, omdat zij de status van godsdienst heeft. Maar het Mohammedanisme is veel meer een politieke ideologie met eigen rechtssysteem (sharia), halalvoedsel, kledingvoorschriften etc. Het hele leven moet doordesemd zijn met islamitische gewoonten. Er is een toename van moskeeën, hoofddoeken, gescheiden zwemmen, halal eten, bidden op straat. De islamitische wereld eist dat Europa zich moet aanpassen in plaats van andersom. Als er een politicus is die er iets tegen wil doen dan wordt deze uitgemaakt voor extreemrechts, racist of islamofoob.
Vanuit christelijk perspectief is de islam de grote leugen. De leugen over Jezus als Zoon van God. Johannes van Damascus constateerde dat vele eeuwen geleden al. Maar in de huidige kerken zijn vaker zoete preekjes over barmhartigheid en naastenliefde ten opzichte van vluchtelingen hoorbaar dan diepe exegeses over de islam als de antichrist welke Europa steeds meer in zijn greep krijgt. Als we als christenen Romeinen 13 serieus willen nemen, dan is het toch de taak van de overheid om te zorgen voor veiligheid voor haar burgers?
Peter Frans Koops Gemeenteraadslid Spakenburgse Vrijheidspartij
De traditionele islam verdeelt de wereld in een Huis van Oorlog en het Huis van de islam. Vanuit de islambronnen Koran, de Sira (biografie van Mohammed) en de Hadith (overleveringen van Mohammed) hebben moslims de religieuze plicht om de heilige oorlog, jihad, te voeren tegen de ongelovigen. Zie Soera 9:5 het zogenaamde zwaardvers. Via het concept van hijra – de kolonisering van een gebied door moslimimmigratie – worden gebieden ter wereld onderworpen aan de islam. Mohammed paste dit concept zelf toe toen hij van Mekka naar Medina trok. Vele eeuwen heeft de islam geprobeerd terrein te winnen. In 1400 jaar zijn er wereldwijd miljoenen slachtoffers gevallen in naam van Allah. Met IS, de ware discipelen van Mohammed, is de brutale expansiedrift van het Mohammedanisme met haar legitimatie van geweld in zijn zuiverste vorm zichtbaar.
Anno 2016 leven wij in een tijd waarin de derde islamitische invasie, migratie als strategie om Europa te veroveren, met de komst van duizenden extra moslims in een stroomversnelling raakt. Werd in 732 en 1683 de strijd nog met het zwaard gevoerd, in Europa vindt nu via immigratie en natuurlijke groei van de moslimbevolking een sluimerende invasie plaats. Het is slechts een kwestie van tijd en Europa verandert in Eurabië. Islamitische leiders als Khadaffi en Erdogan schuwden het niet om de uitbreiding van de islam in Europa te voorspellen, we zien dat ze gelijk krijgen.
Ondertussen is de botsing van beschavingen en het schisma van parallelle samenlevingen goed zichtbaar. Westerse normen en waarden als vrije meningsuiting, vrijheid van godsdienst en geweten, rechtspositie van vrouwen, afvalligen en homo’s, scheiding van Kerk en Staat staan haaks met de moraal van de islamitische cultuur. In de islam bestaat geen wederzijds respect, de Gulden Regel is niet van toepassing, evenals de wil om te integreren en zich aan te passen. Bovendien is er een toename zichtbaar van Jodenhaat (antisemitisme), die intrinsiek aanwezig is in de islam.
In de politiek wordt de islam geen strobreed in de weg gelegd, omdat zij de status van godsdienst heeft. Maar het Mohammedanisme is veel meer een politieke ideologie met eigen rechtssysteem (sharia), halalvoedsel, kledingvoorschriften etc. Het hele leven moet doordesemd zijn met islamitische gewoonten. Er is een toename van moskeeën, hoofddoeken, gescheiden zwemmen, halal eten, bidden op straat. De islamitische wereld eist dat Europa zich moet aanpassen in plaats van andersom. Als er een politicus is die er iets tegen wil doen dan wordt deze uitgemaakt voor extreemrechts, racist of islamofoob.
Vanuit christelijk perspectief is de islam de grote leugen. De leugen over Jezus als Zoon van God. Johannes van Damascus constateerde dat vele eeuwen geleden al. Maar in de huidige kerken zijn vaker zoete preekjes over barmhartigheid en naastenliefde ten opzichte van vluchtelingen hoorbaar dan diepe exegeses over de islam als de antichrist welke Europa steeds meer in zijn greep krijgt. Als we als christenen Romeinen 13 serieus willen nemen, dan is het toch de taak van de overheid om te zorgen voor veiligheid voor haar burgers?
Peter Frans Koops Gemeenteraadslid Spakenburgse Vrijheidspartij
donderdag 10 maart 2016
Eindproduct pamflet tegen politieke prediking
Op 4 februari schreef ik een artikeltje met de titel 'Kerkkansel is er niet voor politiek'. Ik vertelde over mijn ontmoeting met Arjan Deij. Inmiddels is het eindproduct geschreven. Het is een bescheiden bijdrage geworden met de titel 'Laat predikant zich afzijdig houden van politiek' en het is gepubliceerd in het Reformatorisch Dagblad. Ondertussen heb ik me voorgenomen om de rest van mijn leven nauwelijks nog energie en tijd te verspillen aan dit onderwerp. Een ieder mag er het zijne van zeggen en zijn of haar beoordeling ontwikkelen.
woensdag 9 maart 2016
Integere kippenbouten *
Iedere politicus zingt zoals hij of zij gebekt is. Er zijn notoire zeurpieten die heel irritant op elke slak zout willen leggen. Zij richten dan tegelijk het oog op de altijd uiterst objectieve mensen van de pers op de publieke tribune. En er zijn eenvoudige pure persoonlijkheden die vrede hebben met de aan hen in geringe mate geschonken spreektalenten. Ik heb van beide karakteristieken wel wat. In een raadscommissie van de gemeente Bunschoten vond onlangs een interessant voorval plaats. Een enthousiast burgerlid, van beroep poelier, stelt daar altijd heel duidelijke vragen. Hij is in mijn ogen een goed volksvertegenwoordiger met het hart op de juiste plaats. Hij heeft niets met politiek jargon en spreekt te taal van zijn kiezers. Ditmaal wist hij vragen te stellen over het verbod van bedrijfsafval storten op de lokale vuilnisbelt. Dat zijn eigen fractie VOOR had gestemd was van geen belang. Nee, hij had een stemmer beloofd deze vraag te zullen stellen en dan is hij plichtsgetrouw zoals het hoort. De voorzitter greep al snel in en begon niet ter doende opmerkingen te maken over zijn integriteit. 'In het verleden begon u ook al vaak over uw eigen bedrijfsbelangen. Wilt u dat niet meer doen?' sneerde hij tegen de nietsvermoedende poelier. Verbouwereerd trok hij zijn keutel in en de sfeer was iets minder geworden. Later volgde er een persbericht. Burgerlid mond gesnoerd door voorzitter. Ik twitterde als reactie hierop; ‘Jammer dat zo'n authentiek politicus zijn mond laat snoeren door een voorzitter’. Hij had het bij mij niet moeten proberen. Ik ga namelijk zelf over mijn integriteit en niet mijn collega's of een technisch voorzitter. Bovendien beloont of bestraft de kiezer eens in de vier jaar het gedrag van politici. Bunschoten mag blij zijn met Arian waarvan alles, zelfs zijn kippenbouten, integer zijn!
* Deze column verscheen ook op de weblog Raadsledennieuws
* Deze column verscheen ook op de weblog Raadsledennieuws
Abonneren op:
Posts (Atom)