Geweigerde ingezondens; misleiding van lezers?

Gisteravond was er een interessante reportage bij SBS6 te zien waarin een undercover homo hulp vroeg om van zijn ‘ziekte’ af te komen. Verschillende instanties werden bezocht en als laatste was Different aan de beurt. Dit is een onderdeel van de stichting Tot Heil des Volks. Opzienbarend was dat de hulpverlener van Different de cliënt adviseerde om de huisarts niet de echte reden te vertellen van de doorverwijzing maar dat er sprake was van wat seksuele problemen en vooral niet te melden om van homofilie af te komen, want anders zou het niet worden vergoed. Eerder kon men zien dat een andere christen keihard stond te liegen. Met dit soort figuren zal het christendom nog meer aan aanzien moeten inleveren en het is koren op de molen van de lieden die willen spotten met alles wat christelijk is. De stichting in Amsterdam kwam slecht in het nieuws en zelf moet ik ook nog maar eens een paar nachtjes slapen om te bezien of deze organisatie nog wel een plaats verdiend op mijn lijstje van goede doelen. Het lijfblad de Oogst is niet vies van ongenuanceerdheid over de PVV. Vooral als het om de vrijheid van onderwijs gaat gooien ze de PVV op één hoop met D66. Ik schreef hierover de volgende ingezonden;
Dr. Matthijs de Blois stelt in de Oogst februari 2012 dat partijen als D66 en de PVV de vrijheid van onderwijs in gevaar zouden brengen doordat met vanwege het gelijkheidsbeginsel geen onderscheid wil maken. Deze stelling is voor wat betreft de PVV nogal ongenuanceerd. Het is juist de PVV die dit onderscheid wel wil maken. Partijen als VVD,CDA,CU,D66, Groenlinks, SP willen alle religies op één hoop gooien en dat doen nu juist PVV en SGP niet.
Hier een citaat uit het verkiezingsprogramma van de PVV.
Christelijke, Joodse en openbare scholen moeten naast elkaar kunnen bestaan. Wij zijn dus voor behoud van artikel 23 Grondwet. Islamitische scholen gaan daarentegen dicht.
Bron: www.pvv.nl/images/stories/Webversie_VerkiezingsProgrammaPVV.pdf
Evenals directeur van Rhee niet wilde reageren op de reporter van SBS6 kreeg ik geen reactie op mijn schrijven. Wel van meneer de Blois, maar deze was nogal inhoudsloos en ontwijkend.

In het Nederlands Dagblad is er regelmatig aandacht voor de islam. Op pagina twee wordt er zelfs aandacht gegeven aan bijzondere evenementen zoals de opening van een moskee of een cultuurverrijkende tentoonstelling over de achterlijke woestijnreligie. Een kritische beoordeling van de islam of de bespreking van een islamkritisch boek tref je nauwelijks aan. Wel zie ik regelmatig artikelen die een proefschrift of boek bespreken waarin de strekking geproefd wordt dat de islam vredelievend is, een bijdrage kan leveren aan onze cultuur of dat de liberale islam toch echt niet lang meer op zich laat wachten zo deze al niet aanwezig is onze multiculturele maatschappij. Zo verscheen er onlangs weer zo’n politiek correct artikel over de islam. Via deze link is dit artikel te lezen. Daar ik wisselende ervaringen heb met het plaatsen van ingezonden bij het ND dacht ik laat ik het er weer eens op wagen. Ik schreef de volgende wel erg korte tekst voor de rubriek ingezonden;

Islamboeken
Recensent Kees Haak refereert in zijn bespreking van een boek over de islam (ND 2 maart) aan de vuistregel in de godsdienstwetenschap dat het beoordelen van religies alleen mag plaatsvinden op basis van de beste presentaties uit eigen kring.
Om aan dit nobel streven nog meer tegemoet te komen is het wellicht goed dat de boeken van de ex-moslims Ibn Warraq (Weg uit de islam), Sam Solomon (Al-Hijra), Wafa Sultan (A God Who Hates) en Ayaan Hirsi Ali (Nomade) (nog) eens voor het voetlicht kunnen worden gebracht. Dit zal de evenwichtigheid in het beoordelen en schrijven over de islam ongetwijfeld ten goede komen.

Dit is toch wel een voor mij doen erg nette en korte ingezonden. Toch werd deze geweigerd, hetgeen ik een erg kwalijke zaak vind, omdat het evenwicht in het schrijven over de islam doorslaat naar de verkeerde kant. Hier wordt mijns inziens de lezer misleid en niet compleet voorgelicht over de islam. In een korte correspondentie met het ND beriepen ze zich er zelfs op dat ze in de berichtgeving een eigen christelijke stellingname niet verloochenen. Vraag die resteert. Hoe kun je in hemelsnaam een antichristelijke, anti-Joodse, gewelddadige ideologie verpakt in een religieus sausje op een christelijke wijze beoordelen zonder deze met ferme hand af te wijzen overeenkomstig Filippenzen 1: 9-10 ... “steeds meer overvloedig mag zijn in helder inzicht en alle fijngevoeligheid, om te onderscheiden waar het op aan komt.”?