13 januari werd bekend dat ik een plaats op de kieslijst van de PVV bij de verkiezingen van de provinciale staten (PS) van Utrecht zou krijgen. Een paar dagen later werd dit officieel door de afdeling Utrecht bekendgemaakt. Ik kreeg plaats 11 van de 15 toebedeeld. Eerder al had ik enkele nieuwsgierige plaatselijke belangstellenden laten weten dat ik mijn best zou doen om op die lijst te komen. En wat vier jaar geleden niet lukte is na een groot aantal fietsreisjes naar het provinciehuis nu realiteit geworden. Als deelnemer van de talentenpool hebben we een afspraak gemaakt dat we geen mededelingen doen over het reilen en zeilen in zo een dergelijke groep politieke talenten. Het enige dat ik hierover kwijt wil is dat ik blij ben dat ik de eindstreep heb gehaald. Een wens is hiermee in vervulling gegaan. Voor mijzelf wil ik nog eens goed op een rijtje zetten wat dit nu voor mij betekent dat ik mee mag doen met provinciale verkiezingen.
Verbreding dossiers
Allereerst is daar de verbreding van de dossiers die besproken worden. Er zullen onderwerpen aan de orde komen die je op lokaal niveau niet tegenkomt, maar omgekeerd is dat natuurlijk ook het geval. Zo zal iedere bestuurslaag haar eigenheid blijven behouden. Een extra element van de PS is dat de leden de bemensing van de Eerste Kamer regelt via directe verkiezingen. Er zijn 49 zetels te verdelen op 18 maart en de voorzitter van de PS is de commissaris van de Koningin van de Provincie Utrecht. Naast de vergaderingen van de PS zijn er een aantal commissies waar leden van de PS in zitten, maar hier kunnen ook andere mensen van de kieslijst deelnemen. Je hoeft dus niet meteen verkozen te worden op 18 maart om toch te kunnen meedraaien in een fractie. Deze verbreding is tegelijk een nieuwe uitdaging die ik onbevangen en onbevooroordeeld tegemoet treed. Naast Bunschoter belangen krijg ik nu nog meer te maken met provinciale en landsbelangen. Voor de Spakenburgse Vrijheidspartij SVP betekent deze ontwikkeling nu ook dat er officiële contacten zijn met de PVV. Die waren er al eerder in het informele circuit, maar hebben nu een formeel karakter gekregen.
Steun aan de partij van Wilders
Ik schrijf deze woorden op de dag nadat in de Tweede Kamer een debat is geweest over de aanslagen in Parijs voortkomend uit islamitische terreurdaden. Geert Wilders werd in dat debat zelfs vergeleken met de terroristen en de aanvallen waren persoonlijk ook onder de gordel door zelfs Breivik te noemen. Al met al is het een hard gelag en word het politieke spel hard en gemeen gespeeld. Zichtbaar werd dat emotie aanwezig was in het optreden van Wilders. Maar wat wil je ook met zoveel politieke tegenstand, demonisering door politici, media, kerken, het Openbaar Ministerie en een plaats op de dodenlijst van Al-Qaida verdient de oprichter van de PVV mijn onvoorwaardelijke steun. En die steun kan ik nu vorm geven op provinciaal niveau. Ik heb al erg veel geschreven over islam, PVV en hierbij wil ik tot slot nog benadrukken dat ik in de PVV een belangrijk christelijk element zie. De PVV wil politieke middelen inzetten tegen een antichristelijke ideologie. In het licht van het Bijbel zie ik persoonlijk de opkomende islam als de antichrist. In de kerken hoor ik dit geluid zelden maar de PVV geeft deze wellicht onbewuste missie van strijd tegen de boze vorm in haar politiek. Dit voor de veiligheid van de burgers nu en die van mijn kleinkinderen in de toekomst. De zogenaamd christelijke partijen vind ik slap en weinig strijdbaar bovendien vals in het verdraaien van de standpunten van de PVV over de islam en immigratie. Persoonlijk vind ik het christelijker om de moslim uit de islam te halen dan bijvoorbeeld te gaan waken voor de veiligheid bij een moskee en alle ruimte te geven aan afgoderij zoals een aantal naïeve vromen in Den Haag en Rotterdam onlangs wilden doen onder het mom van 'zie ons eens aardig zijn en goede werken doen'.
Einde onderwijs carrière?
Natuurlijk heb ik goed afgewogen of ik op de kieslijst wilde staan. Je hoort bij een groep mensen die hun nek durven uitsteken en die mogelijk negatieve reacties van familie, vrienden en kennissen kunnen krijgen. Ook is het mogelijk dat je maatschappelijke carrière onder druk komt te staan of dat je in het ergste geval je baan verliest. De voorbeelden van deze verkapte discriminatie zijn bekend en ik kan er persoonlijk ook over mee spreken. Maar al met al is het voor mij veel belangrijker om op de kieslijst te staan dan dat ik bang zou zijn dat dit slecht is voor mijn maatschappelijke activiteiten nu en of in de toekomst. Naast genoemde zaken vind ik dat mijn werk als politicus en opiniemaker door de PVV Utrecht gewaardeerd is geworden met deze plaats op de kieslijst. Voor de Bunschoter gemeenschap is er op 18 maart dus wat te kiezen en met mij staat er een rechtse denker op het menu. Natuurlijk zijn veel voorkeursstemmen leuk en geven mij steun en vertrouwen voor de toekomst! Een periode van campagne voeren is nu aangebroken. Kies PVV, kies voor de vrijheid, kies voor uw vaderland met haar eigen westerse beschaving...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten